Garenproductie

Binnen de totale Belgische textielindustrie is de spinnerijactiviteit een kleine maar gespecialiseerde niche met een aandeel van ca. 2 %. De productie van garens gebeurt hetzij door onafhankelijke spinnerijen, hetzij door geïntegreerde spinnerijen (die deel uitmaken van een textielbedrijvengroep en die garens produceren voor de eigen weverijen). Katoentypespinnerijen zijn de grootste groep in de totale garenproductie in België (zonder de extrusie). Garens zijn een onmisbare tussenstap in de textielwaardeketen. De belangrijkste vezels die gebruikt worden zijn katoen en polyester, al wordt ook een ruim palet aan synthetische garens geproduceerd.

Ook in de garenproductie komt de ontwikkeling van de circulaire economie steeds meer op de voorgrond. Zowel om onafhankelijker te worden op vlak van vezelbevoorrading, als om minder primaire grondstoffen te gebruiken zit de circulaire economie in de lift. Klanten, zowel in de private markt als overheden én consumenten, duwen in de richting van ecologische en duurzame producten. Toch blijft het een grote uitdaging om oud textielmateriaal te recycleren tot nieuwe vezels, die opnieuw gesponnen kunnen worden. Het is vooral niet evident om tot minstens even hoogwaardige vezels te komen, zodat we van een echt circulaire economie in textiel kunnen spreken. Het onderzoek naar en de ontwikkeling van bv. recyclage van textielafval gaat vooruit, en lukt al goed in het geval van productie-afval (redelijk ‘homogeen’), maar veel moeilijker is post-consumer-textielafval. De inbreng van het textieltechnologiecentrum Centexbel is hierbij onontbeerlijk.

Er wordt ook volop ingezet op onderzoek naar het verspinnen van ‘nieuwe vezels’. Een voorbeeld hiervan is het onderzoek naar het gebruik van hennepvezels. Deze vezel heeft grote ecologische troeven. Onder andere het FTiLab+ van Hogent is actief betrokken bij dit onderzoek.

En tijdens dit hele ecologische transformatieproces moeten de Belgische garenproducenten ook nog concurrentieel blijven tegenover garenleveranciers zoals Turkije en China die niet dezelfde spelregels volgen.